Blogia
Antonio Pérez Morte

SEMÁFORO (Un poema de Manuel Vicent)

SEMÁFORO   (Un poema de Manuel Vicent) Esa chica que espera ahí enfrente
en el semáforo
¿quién será?, ¿a dónde irá?,
¿de dónde vendrá,
con el bolso en bandolera?
Lleva un abrigo azul...

Guardará en ese bolso revuelto
pañuelos de papel,
un carnet de identidad
y el número de un anuncio
anotado en su agenda.
Parece frágil, cordial,
pero no sé nada de ella.

Pasa un furgón de policía,
suena una sirena de ambulancia.
Pudo ser la mujer de mi vida
si un día la hubiera
conocido en una fiesta,
en cierta ocasión...
Pero no sé nada de ella.
Hay un rumor de motores...

El semáforo en rojo y la chica
también me mira
¿Qué estará imaginando?
¿Qué pensará de mí,
con aire ausente? Tal vez
falta un amor en su vida.

Pasa un furgón de policía
suena una sirena de ambulancia.

Ya se ha puesto el semáforo verde,
la chica avanza
hacia mí, yo hacia ella:
los dos al cruzar
sonreímos un instante...
Y no la sé retener.

Al llegar cada cual a su acera
ya para siempre
nos habremos olvidado.
Breve ilusión
en la noche que se enciende.
Llevaba un abrigo azul...
Nunca más volveré a verla.

Pasa un furgón de policía,
suena una sirena de ambulancia.

(Poema musicalizado por Amancio Prada e incluido en su disco NAVEGANDO LA NOCHE)

4 comentarios

maria -

Admiro a vicent, muchísimo, pero no es buen poeta,
Narra........

Mari -

Desconocía la faceta poética de Vicent, que me ha parecido valiosa y sorprendente.

¡Gracias por descubrírmelo!

Antonio PÉREZ MORTE -

Gracias José Ángel por asomarte a este blog, y por recordarme ese fragmento del
poema "A une passante" de Baudelaire. Veo que compartimos algo más que la pasión por Beckett. Abrazos!

José Angel -

O toi que j'eusse aimée! O toi qui le savais!
(Baudelaire, "A une passante")